Neka morska stvorenja su samo dio otkrića tima od 37 naučnika koji su istraživali kontinentalnu marginu u južnom Atlantiku kod Urugvaja.

Snimio ih je istraživački tim koji je bio dio misije koju je predvodio Okeanski institut Šmit. Istraživači uključuju naučnike iz Brazila, Urugvaja, Argentine, Čilea, Francuske i Njemačke.

Naučnici su izvršili preko 20 dubokih zarona u podmornicama. Kažu da mnoge grebene čine sporo-rastući, hladnovodni, kameniti korali pod nazivom ‘Desmofilum pertusum’. Morski život je bio veći i bogatiji nego što su očekivali, a jedan od najvećih kompleksa grebena pronađen je na dubini od 300 metara.

Cilj tima bio je da uzme uzorke i otkrije zdravlje okeanskog ekosistema, uključujući olupinu starog ratnog broda koji se sada transformiše u greben i stanište za floru i faunu.

Glavni naučnik misije, Alvar Karansa sa Univerziteta Republike Urugvaj, kaže da su korali u dubokim vodama izgleda izbjegli izbjeljivanja, kada korali izbacuju ono što se naziva simbiotskim zooksantelnim algama iz svojih tkiva, a koja su uništili grebene u plićim vodama.

Povezani članci

Hronika

Nakon odslužene kazne u Urugvaju, Ajdarpašić izručen Crnoj Gori

Ekonomija

Država daje vodu pod koncesiju: U fokusu flaširanje i pivara Trebjesa

Život

Kako pustinjski gradovi crpe vodu za piće iz vazduha

‘’Korali širom svijeta pate, ali uglavnom oni u plitkim vodama, zbog izbjeljivanja koje je uzrokovano nizom stresova iz životne sredine. Dubokovodni korali nemaju tu simbiotsku vezu sa zooksantelnim algama, tako da ne izbjeljuju, jer se nalaze u dubljoj vodi“, ocjena je Alvara Karansa sa Univerziteta Republike Urugvaj.

Kontinentalna ivica ima mnogo različitih dubina, što doprinosi raznolikosti i složenosti pronađenih vrsta.

Pored mapiranja i katalogizacije morskog života, naučnici žele da procjene koliki uticaj su ljudske aktivnosti imale na duboke vode – posebno prisustvo mikroplastike.

Još jedan zadatak sa kojim se suočavaju jeste da utvrde da li su njihova istraživanja otkrila neke nove vrste u okeanu, što bi, po njihovim riječima, moglo da potraje i desetak godina.

Za glavnog naučnika misije, međutim, posebno zadovoljstvo je predstavljalo to što je njihove aktivnosti, u okviru platforme CEIBEL, mogao da prati svaki školarac koji ima pristup laptopu i internetu.

Alvar se nada da će takav vid komunikacije zainteresovati nove naraštaje za okean i očuvanje života u njemu.