Novinar i publicista Boro Krivokapić, jedno od najvećih imena jugoslovenskog novinarstva, preminuo je sinoć u Beogradu u 69 godini.

Preporučeno

VELIKO IZNENAĐENJE I PREOKRET: Aca Lukas, Senidah i Barbara Bobak predvode Balkan Dance AdmiralBet Festival!

Milović: Država da se zaduži i kupi Bitcoin i Ethereum

PROPAO ”SPAS” ZA ŽELJEZARU: EPCG raskinula ugovor sa Igorom Šamizom – stari scenario sa novom vlašću i novim milionskim dugovima

Spajić rekonstruiše Vladu nakon ljetnjeg odmora?

Milatović nakon saslušanja u ODT-u: Upućene su mi prijetnje i od osoba bliskih Đeljošaju

Uz nekoliko sastojaka pripremite ljetni desert: Torta od jogurta s malinama gotova za 15 minuta

Krivokapić je rođen u Puli 1949.

Osnovnu školu završio je u Risnu, a gimnaziju u Kotoru. Prelaskom u Beograd na studije već sa nepunih 20 godina započinje briljantnu novinarsku karijeru: član je šezdesetosmaške redakcije i kolumnista “Studenta”, početkom 70-ihje komentator “Pobjede”, od 1974-80 novinar NIN-a, potom dvije sezone radi serijal “Teleskopija” za TV Beograd, pa se vraća u NIN. 1982. proglašen je za novinara godine u Jugoslaviji. Novinarstvo iz protesta napušta 1988.

Napisao je knjige: “Treba li spaliti Kiša” (1980), “Pitao sam Krleđu” (1982), “Umorna levica”(1985),”Dahauski procesi” (1986), Jugoslavija i komunisti”(1988), “Bulatović -lirska zver” (1994), “Beskonačni Tito” (2006) i “Crnogorski grobari svoga djela”(2010).

Od kraja 1997. učestvovao je u pokretu za obnovu državne nezavisnosti Crne Gore i dao veliki doprinos njegovoj pobjedi 21.maja 2006.

Boro Krivokapić ostaće upamćen i kao briljantan polemičar, koji je hrabro i elokventno saopštavao istine do kojih su rijetki mogli da dopru, ne robujući malograđanskoj prijetvornosti i ne zazirući od reakcija polusvijeta sa kojim se beskompromisno obračunavao.

Mjesto i vrijeme sahrane Bora Krivokapića biće naknadno objavljeno.