Zavisnost od kocke ili patološko kockanje prihvaćeno je kao psihički poremećaj 1980. godine.

Kako kaže psiholog Petar Marković, ova je zavisnost svrstana u poremećaje kontrole nagona, a možemo je definisati i kao nesposobnost suzdržavanja od izvođenja nekog nagona opasnog za sebe ili druge.

On objašnjava da kokcanje spada u bihejviroalnu adikciju koja stvara ozbiljnu psihološku zavisnost i posljedice na onoga koji kocka, njegovu porodicu i cjelokupno društvo.

“Uzroci nastajanja zavisnosnti od igara na sreću je spoj bioloških, psiholoških i socijalnih faktora, a u osnovi je uvijek žudnja za nečim što nedostaje”, kaže Marković.

Zavisnost od kocke kod mušaraca se javlja u adolscenciji, a kod žena tek kasnije u životu

Marković kaže, da je zanimljivo da se zavisnost od kocke kod muškaraca javlja u adolescenciji, a kod žena kasnije u životu, i dodaje da se žene najčešće kockaju same, dok muškarci to čine u grupama.

On objašnjava da je tok nastanka ovog poremećaja progresivan zato što se s vremenom povećava učestalost kockanja, te da traženje akcije i uzbuđenja, kako bi se smanjila napetost, postaje puno važnije od dobijanja novca.

Za njega je i veliki problem što se u Crnoj Gori sve veći broj kockarnica i kladionica, nerjetko nalazi i u blizini skola.

Kockanje počinje kao igra

“Kockanju kao i svakoj zavisnosti pristupa se kao igri da bi se na kraju u ne tako rijetkim slučajevima zavisnost završila samoubistvom”, kaže Marković i dodaje da dostupnost i normalizacija kockanja(klađenja) pod izgovorom da su to mali tek simbolični ulozi dovode do lažnog osjećaja kontrole i neshvatanja, te da je kod kockanja najveći problem što je to “igra” koja stvara zavisnost i ozbiljne posljedice na mentalno ,finasijsko i socijalno blagostanje pojedinca.

Kod ove adikcije, kaže master psihologije Marković, najčešće se pojavljuju simptomi koji u mnogome utiču na kvalitet života kao što su sklonost iskrivljenom mišljenju, mehanizmi odbrane u vidu poricanja i negiranja, okrivljavanje drugih za sopstvene neuspjehe ,neprihvaćanje odgovornosti za svoje ponašanje, finansijski problemi (dugovi, krediti, troškovi), narušavanje bliskih odnosa
bračna disfunkcionalnost i neadekvatno roditeljstvo.

On dodaje da kao posledica zavisnosti od kockanja javljaju se i drugi problemi u ponašanju kao što su sve veća sklonost prevarama i krađi, narušeno fizičko zdravlje kao i razvijanje poremećaja afekata, najčešće depresije.

Ulazak u ovu ”igru”, prema njegovim riječima, vodi upravo u zavisničko ponašanje koje vodi do prestupničkih ponašanja i uništavanja porodice.

“Kockar gubi svoju ličnost i postaje zavisnik koji često usljed nemogućnosti da se nosi sa svojim problemom poseže ka samouništenju ali i ponašanjima koja se nerijetko mogu okarakterisati kao krivična djela”, zaključuje Marković.