Kako Standard saznaje, jedan sat konsultacija Džejmsa Hogana, koji se trenutno nalazi u Podgorici, košta više od 1.200 eura.

Etihad Aviation Group je kompanija osnovana od strane Etihad Airways-a (EY, Abu Dabi) koja ima za cilj da objedini aktivnosti u svim avio-prevoznicima u kojima Etihad Airways ima vlasničkog udjela. Osim matične kompanije tu spadaju i Air Berlin, Alitalia, Jet Airways, Virgin Australia, Air Seychelles ali i Air Serbia, srbijanska nacionalna avio-kompanija koja je od oktobra 2013. u partnerskom vlasništvu Vlade Srbije i Etihad-a, piše Aviatica.rs

Prema glasinama koje su se mogle naći u medijima 2016. godine, a koje su prenijeli i ekonomski mediji poput Reuters-a, Bloomberga ili Forbes-a, Hoganu su pokazana vrata zbog nezadovoljstva vlasnika rezultatima akvizicije propalih avio-prevoznika, za koje se kaže da su zbirno ostvarili gubitak od oko 2,5 milijardi dolara.

Džejm Hogan je za Arabian business 2019. godine rekao da je njegova strategija bila usredsređena na korišćenje imovine i izgradnju “temeljnih partnerstava”.

Tokom svog mandata u Abu Dabiju, Hogan je nadgledao Etihadove akvizicije manjinskih udjela u Air Berlin, Air Seichelles, Aer Lingus, Virgin Australia, Air Serbia, Darvin Airline, Jet Airvais i Aitalia.

Aviokompanija Abu Dabi od tada je napustila pokušaj izgradnje globalne mreže avionskih investicija nakon niza neuspjeha i 2018. godine otkazala dodatnih devet neprofitabilnih linija.

Prekinute rute Etihada uključivale su Teheran, Dallas / Fort Vorth i Ho Chi Minh Citi. Broj putnika opao je na 17,8 miliona putnika, sa 18,6 miliona u 2018. godini, dok je prihod iznosio pet milijardi dolara.

FORBS 2017. piše:

Majstor avionskog šaha? Da li se Etihadov James Hogan nadmudrio?

“Nakon što je kraljevska porodica Abu Dabija, glavnog grada Ujedinjenih Arapskih Emirata, utvrdila njegovu neobičnu strategiju preuzimanja najvećih američkih i evropskih prevoznika kupujući manjinske uloge u par manjih evropskih prevoznika, čime je vukao Etihadovu dobit na neprihvatljivi nivo, Hogan je najavio da će napustiti tu avio-kompaniju.”

Kako je pisao Forbes, Al Mazrouei je tada utvrdio finansijski kolaps Alitalia SpA, u kojem su Hogan i Rignei naveli Etihad da preuzme 49,9% vlasničkog udjela. Alitalia, italijanski hronično neprofitabilni nacionalni prevoznik, zatražila je 2. maja „Specijalnu administraciju“. To je italijanski / evropski ekvivalent bankrotu iz poglavlja 11 u Sjedinjenim Državama.

“Da li će Etihad, koji nikada nije mogao da ostvari stvarnu kontrolu nad Alitalijom zbog radnih politika i pravila Evropske unije koja ograničavaju strano vlasništvo u evropskim avio kompanijama na nešto manje od 50%, zadržati bilo koji udio u Alitaliji. Nije jasno ni da li će Etihad povratiti bilo šta od 1,85 milijardi dolara koje je uložio u Alitaliju 2014. Ali s obzirom na užasne rezultate Alitalije i njenu dobro dokazanu nemogućnost da riješi probleme sa troškovima rada tokom posljednjih 40 godina, Etihad će na kraju progutati ukupan gubitak poduhvata. Takođe se gubi strateško partnerstvo koje je Hogan toliko želio za Etihad da je uložio 1,85 milijardi dolara novca vladine aviokompanije da bi dobio veći bočni pristup ogromnom broju međunarodnih avionskih putnika u Evropi i Sjevernoj Americi.“

Kako se navodi u ovom tekstu, pored preuzimanja 49,9% udjela u Alitaliji, Etihad je kupio i 29,9% udjela u Berlinu, četvrtini Virdžin Australije, 49% indijskog Jet Airvais-a, 49% Air Srbije i treći udio u švajcarskom regionalnom prevozniku pod nazivom Darvin Airlines koji je nakon toga preimenovan u Etihad Regional. Hoganovo očekivanje bilo je da će te investicije dovesti mnogo dodatnih evropskih putnika u mrežu Etihada preko njihovih čvorišta u Evropi, a sve to Etihad opslužuje, i to po troškovima znatno nižim od onih koji bi zahtijevali da Etihad radi sam da privuče te iste putnike u njegovu mrežu.

“Hoganov neuspjeh, sada se čini jasnim, možda nije bio njegova strategija sama po sebi , već njegov izbor vrlo manjkavih stranih avio-kompanija u koje bi mogao da investira. Ali postojao je razlog zbog kojeg su ti prevoznici dočekali Etihad kao investitora, dok jači, stabilniji prevoznici nisu željeli niti trebali Etihadovu pomoć. I ta situacija naglašava slabosti svojstvene Hoganovoj strategiji”, piše Forbes.

U tekstu Frobesa koji potpisuje Dan Reed novinar koji se bavi avio-kompanijama, putničkim poslovima i srodnim industrijama zaključuje:

“Dakle, na kraju je Hoganov plan za širenje rizika na različite entitete eksplodirao njemu u lice. Umjesto da Etihad zaštiti od rizika, Hoganova strategija je završila, izlažući ga većem ekonomskom povlačenju nego što su to doživjeli Emirati ili Katar. Ukratko, Hoganov višekraki napad na šahovsku tablu ostavio je njegovu kraljicu izloženom centralnom napadu.”