Božović smatra da Crna Gora u protekle tri godine nije krenula na bolje, naprotiv. Vlastima su, kaže, usta puna riječi o evropskim integracijama, a ne rade apsoluto ništa, već miniraju evropski put Crne Gore.

“Zašto? Zato što onom dijelu Zapadnog Balkana, gdje predsjednik Srbije Aleksandar Vučić ima interes, nije cilj odvajanje jednih od drugih. Situacija je zabrinjavajuća i svaki naredni izvještaj State Departmenta o ljudskim pravima biće gori“, ocijenio je Božović.

Izgubljeno vrijeme

Kaže da je izvještaj State Departmenta o ljudskim pravima sličan u onim djelovima regiona Zapadnog Balkana, u kojima predsjednik Srbije Aleksandar Vučić ima uticaj i moć. U Crnoj Gori je, kaže, to evidentno u svim strukturama vlasti, od predsjednika, premijera do pojedinih stranaka.

“Imate situaciju u kojoj vlast pokušava da uvjeri društvo da je za evropske integracije, za reforme, vladavinu prava, u najšem smislu, a osnovne zamjerke State Departmenta, u poslije tri godine, odnose se na to da nisu ispunjena očekivanja koja su građani imali nakon promjena 2020. godine. Situacija je, čini mi se, gora i po evropske integracije i po reforme u crnogorskom društvu. Mislim da će ovo biti vrijeme koje će Crna Gora u budućnosti prepoznavati kao izgubljeno u procesu evropskih integracija”, smatra Božović.

Ruski prsti na Zapadnom Balkanu

Uticaj Rusije, posredstvom Srbije, u Crnoj Gori je ogroman , ističe Božović. Objašnjava da se oslikava u vanjskoj, regionlanoj politici, kao i medijima. Podjseća da zvanična podrška za članstvo Kosova u Savjetu Evrope nije stigla ni od predsjednika Crne Gore, Jakova Milatovića, ni od premijera Milojka Spajića, te da je izastao i njihov stav i o Rezoluciji o genocidu u Srebrenici. Opšte je poznato, dodaje, što o svemu misli predsjednik Skupštine, Andrija Mandić.

“Kada sva tri politička faktora u Crnoj Gori, u najznačajnijim vanjskopolitičkim ili dobrosusjedskim odnosima, ne istupaju sa jasnim stavovima, već ih ćutanjem dovode u pitanje, onda i ruski uticaj, prvenstveno preko Srbije, govori o tome da je taj uticaj dobrodošao i da se u Crnoj Gori uspješno sprovodi. Politika uticaja Rusije ima cilj da odvoji nacionalne zajednice jedne od drugih, da ih etnički stvrsta u nacionalne tabore, da izazove nepoverenje u društvu, da ga rastoči, da ono ne bude građansko, već nacionalno podijeljeno, kao što je slučaj sa Bosnom i Hercegovinom. Kroz nacionalističku retoriku lakše se vlada nacionalnim grupama, a to za posljedicu ima širenje nepoverenja, na svaki grad, na svaku ulicu. Na primjeru Crne Gore to se odnosi na svaku kuću. Ruski interes je da region i ne bude u dobrim odnosima, već da se ostavi otvoren prostor za eventualni sukob na ovom prostoru, na evropskom tlu,” objašnjava Božović.

Hapšenja, progoni, posljedice…

Posljednja hapšenja i, kako kaže, progoni u Crnoj Gori dešavaju se po matrici Aleksandra Vučića. Riječ je, smatra, o obračunu sa neistomišljenicima i pokušaju da se jedna politika obilježi kao kriminogena, a opstanak na vlasti sačuva nedemokratskim sredstvima.

“Ono što sam gledao, kao narodni poslanik, od 2012. do 2016. u Srbiji, to danas vidim u Crnoj Gori. Pred loklane izbore 2016. uhapšeno je više od 60 funkcionera najveće opozicione stranke u Srbiji. Nije riječ o vladavini prava, o pravdi, već revanšizmu. Najegzatniji je primjer gospodina Milivoja Katnića, bivšeg glavnog specijlanog tužioca i prvostepena presuda Višeg suda za terorizam u pokušaju 2016. godine. Dirketan ruski uticaj je u tome što Katnić mora da snosi posljedice za ono što je se drznuo da uradi, zbog toga što je otkrio da je GRU pokušao državni udar u Crnoj Gori. Morao je i Savo Kentera (bivši direktor ANB-a) da bude smijenjen zato što je otkrio ruske špijune u Crnoj Gori. Tu je ruski direktan uticaj”, napominje Božović.

Objašnjava kakav je, po njegovom mišljenju, uticaj Srbije u slučaju hapšenja Katnića.

“Dok je Katnić bio glavni specijalni tužilac u velikoj mjeri su dovedeni u pitanje odnosi kriminlanih klanova u Srbiji i Crnoj Gori sa vrhom vlasti u Beogradu. To je ono što izuzetno smeta Beogradu. Na suđenjima u Beogradu su optužene kriminalne grupe, pored ostalog, pominjale da su ih pojedine strukture iz Srbije zvale da učestvuju u državnom udaru 2016. godine u Crnoj Gori. Dakle, sve je vrlo povezano. Neko ko je smetao i ko je otkrivao istinu danas se nalazi na optuženičkoj klupi ili u pritvoru, provučen kroz blato, medijski satanizovan,” kaže sagovornik Televizije E.

Dritan, jedan od najboljih prijatelja Beograda

Božović ističe da su nekadašnji režim u Crnoj Gori, odnosno nekadašnje partije vlasti, prepoznati kao neprijatelji Beograda i Moskve. U, kako kaže, njhovoj satanizaciji, učestvuje i bivši premijer Crne Gore, Dritan Abazović. Podjseća da je Abazović nedavno promovisao knjigu (“Kritika globalne etike”) u Maloj sali Kolarčeve zadužbine u Beogradu, u kojoj su bili ne samo izraziti predstavnici vlasti Srbije, već i oni koji negiraju genocid u Srebrenici, veličaju ratne zločince.

“On (Abazović) je na toj promociji govorio da je jedan od najboljih prijatelja Aleksandra Vučića, potpuno otvoreno. Nije krio ni oduševljenje što u publici sjede oni koji negiraju genocid u Srebrenici, negiraju ratne zločine i koji veličaju ratne zločinice, osuđene ratne zločinice. S druge strane, istraživačko novinarstvo bi trebalo da da odgovor na ta pitanja: čime se bavi brat predsjednika Crne Gore u Srbiji ili čime se bavi brat bivšeg premijera Crne Gore u Srbiji? Koji su to poslovi i odakle njima novac za ulaganje i biznise? To bi bilo odgovorno kada bi tužilaštvo radilo na principu vladavine prava. Ako radite na principu revanšizma, onda će te stvari da se guraju po tepih,” smatra Božović.

Ukoliko je State Department u izvještaju naveo da je korupcija u strukturama vlasti u Crnoj Gori, tužilaštvo bi trebalo da krene od vlasti, sa hapšenjem onih koji najviše treba da odgovaraju građanima, zaključio je sagovornik 24 sata.