Izvor Pobjede iz vrha Vlade saopštio je da je Stijović dobio državljanstvo na preporuku jednog od opozicionih ministara u Vladi izbornog povjerenja, a da mu je rješenje izdalo Ministarstvo kojim je tada rukovodio Goran Danilović.

“U pitanju je rješenje Uprave policije 03-UP1-211/16/2403 iz 8. novembra 2016. godine”, rekao je izvor Pobjede.

Ta informacija se poklapa i sa istraživanjima NVO Centra za građansko obrazovanje koji su 2020. godine objavili spisak lica koja posjeduju počasna državljanstva Crne Gore, a među kojima je i ime, široj javnosti tada nepoznatog, Aleksandra Stijovića. Te informacije je objavila Pobjeda u decembru 2021. godine.

Zakon o crnogorskom državljanstvu predviđa da lice može steći crnogorsko državljanstvo ukoliko je njegov prijem „od posebnog značaja za državni, naučni, privredni, kulturni, ekonomski, sportski i drugi interes Crne Gore“. U tom slučaju stranac ne mora da ispuni ostale obaveze iz Zakona o crnogorskom državljanstvu, koje se odnose na otpust iz drugog državljanstva, neprekidni boravak u Crnoj Gori od deset godina i drugo.

Nije poznato koji je poseban značaj za Crnu Goru imao Stijovićev profesionalni angažman da bi dobio državljanstvo, jer prema podacima iz njegove biografije u to vrijeme je radio u Institutu za šumarstvo Crne Gore.

Počasno državljanstvo strancu se dodjeljuje isključivo na osnovu preporuke najviših funkcionera državne vlasti, precizno predsjednika Skupštine, Vlade ili države, što u slučaju Stijovića nije ispoštovano pa je stoga ta zakonska procedura upitna.

Stijović je krajem 2021. godine u Skupštini priznao da, osim crnogorskog, ima i državljanstvo Srbije.

“Imam srpsko državljanstvo. Rođen sam u Srbiji i to mi nikada nije bio problem. Otac mi je Crnogorac, majka mi je Srpkinja, imam oba državljanstva”, rekao je on u parlamentu 9. decembra 2021. godine.