Milorad Ulemek Legija je zatvorenik sa najviše maksimalnih kazni u Srbiji, kome su dokazana 23 ubistva kao organizatoru kriminalne grupe, bliži se presuda po optužnici i za oružanu pobunu koja neće uticati na njegov zatvorski staž, piše “Blic”.

Ulemek je u zatvoru od 2. maja 2004. godine, kada se sam predao i osuđen je na četiri maksimalne kazne od 40 godina, ali je 40 godina i ukupna kazna jer po srpskom zakonu ne može se biti duže od toga u zatvoru. Osuđen je prvo pravosnažno jula 2007. za ubistvo Ivana Stambolića 25. avgusta 2000. godine i za atentat na Vuka Draškovića u Budvi 15. juna 2000. Ostale tri maksimalne kazne su mu pravosnažno potvrđene krajem 2009.

Osuđen je za ubistvo prvog demokratski izabranog srpskog premijera nakon Drugog svjetskog rata Zorana Đinića, koga su 12. marta 2003. ubili na ulazu u zgradu Vlade Srbije. Ulemek je osuđen i za druge zločine zemunskog klana – za 17 ubistava, tri otmice i dva teroristička napada, na sjedište DSS i na preduzeće “Difens road” Ljubiše Buhe Čumeta. Na kraju te 2009. godine osuđen je i za prvi zločin za koji mu je suđeno za ubistvo četiri člana SPO na Ibarskoj magistrali i pokušaj ubistva Draškovića 3. oktobra 1999. godine.

Međutim, prva osuđujuća presuda Ulemeku od šest mjeseci zatvora je izrečena u njegovom odustvu još 16. maja 2000. za saobraćajnu nesreću u kojoj su povrijeđena dva čovjeka. Sudsko vijeće kojem je predsjedavala sudija Snežana Milošević nije znalo ko je Ulemek, po koga ta presuda uopšte nije imala posljedice.

Vijeće je utvrdilo da je Ulemek 3. marta 1996. izazvao saobraćajnu nesreću vozeći velikom brzinom džip “micubiši pajero” (BG 971-190) Sićevačkom klisurom na putu Niš – Bela Palanka. Udario u metalnu ogradu i prevrnuo se. Tada su teško povrijeđeni Jovan Dimitrijević iz Beograda i Siniša Stojičić iz Sokobanje, inače rođeni brat tada prvog policajaca Srbije Radovana Stojičića Badže, koga su nepoznati napadači ubili 1997. Zanimljivo je da je mnogo kasnije, tek 2016. godine, pravosnažnom presudom potvrđeno da su braća Stojičić vodili kriminalnu grupu krijumčara cigareta.

Prvo Ulemekovo poznato krivično djelo zabilježeno je još daleke 1985. godine, kada je imao 17 godina. Tada poznat kao Cema sa prijateljem Aleksandrom Kristijanom Golubovićem pljačka prodavnicu sportske opreme na Novom Beogradu. Nadimak Cema dobija po improvizovanim tegovima od cementa sa kojima je vježbao. Ovaj tinejdžer sa završenom zanatskom školom za automehaničara bježi prvo u Italiju, a zatim u Britaniju na “usvršavanje engleskog jezika”, a odatle u Francusku.

Već sledeće 1986. godine, kada je postao punoljetan, ovaj mladić iz novobeogradskih blokova, sin vojnog lica, pristupa zloglasnoj Legiji stranaca. Završava obuku za padobranca i postaje narednik. Angažovan je u Čadu, Libiji, Bejrutu, Francuskoj Gvineji i učestvuje u Prvom zalivskom ratu u Iraku na strani koalicije koju predvodi SAD. Iz Legije stranaca potiče njegovo prijateljstvo i sa hrvatskim psom rata, nesuđenim konobarom i kasnijim generalom Antom Gotovinom. Kasnije je otkriveno da su Ulemek i Gotovina imali prave pasoše Hrvatske sa lažnim podacima koji su izdati u hrvatskom konzulatu u Mostaru.

Odlazi iz Legije stranaca 1992. godine i u Srbiji se pojvaljuje prvo kao telohranitelj Vladimira – Vanje Bokana, koji je ubijen avgusta 2000. u Atini. Zatim na poziv strica Mihajla – Mileta Ulemeka pristupa paravojsci Željka Ražnatovića Arkana, odakle ga regrutuje srpski DB. Ulemek nije imao posljedice za dva nasilna incidenta koja je izazvao sredinom 2001. godine, ali je nakon toga napustio formalno mjesto komandanta Jedinice za specijalne operacije (JSO).

Prvo je na proslavi rođendana Svetlane – Cece Ražantović u klubu “Bojan Stupica”, kod Jugoslovenskog dramskog pozorišta pretukao čovjeka, a zatim je spalio diskoteku u Kuli na proslavi dana “crvenih beretki”. Za to paljenje diskoteke pokrenut je postupak koji ni nakon 17 godina nije okončan. Čeka se vještačenje štete, a u zavisnosti od toga znaće se da li je nastupila zastarjelost. Za taj postupak, kao i za pobunu JSO, gdje mu prijeti maksimalna kazna do 20 godina zatvora, čak i ukoliko bude osuđen može biti primjenjeno pravilo o spajanju kazni. U tom slučaju, neće se ništa suštinski promijeniti jer ne može biti osuđen na duže od 40 godina, što već služi. Ulemek ima pravo da traži uslovni otpust nakon dvije trećine kazne, što će biti 2031. godine, kada bude imao 63 godine. Puna kazna mu ističe 2044. u njegovoj 76 godini.

Izvor: www.blic.rs