Stanica Majakovskaja se nalazi 33 metra pod zemljom i bila je neka vrsta eksperimenta. Da bi bila sagrađena tako duboko pod zemljom korišćene su tehnike vazduhoplovnog inženjerstva, a bila je i sklonište Jozefa Staljina.
Godine 1935. arhitekta S. Kravec je napravio eksperimentalni projekat stanice metroa duboko pod zemljom. Izgradnja je započela ubrzo, ali inženjeri nisu uzeli u obzir složene geološke aspekte, pa je plafon stanice počeo da puca. Zvaničnici su tada sazvali komitet, u kojem je bio arhitekta A. Duškin. On je značajno izmijenio projekat i preuzeo ulogu glavnog arhitekte stanice. Po prvi put u istoriji, betonski nosači zamijenjeni su metalnim i tako su umjesto teških nosača dobijeni nešto elegantniji stubovi. Sofisticirane lučne metalne elemente koji su u velikoj meri doprinijeli estetici stanice napravio je jedan avio inženjer.Stanica „Majakovskaja“ otvorena je 11. septembra 1938. godine, kao dio druge etape moskovskog metroa. U svodu centralnog broda nalaze se 34 ovalne niše u kojima se nalazi osvjetljenje i 34 mozaika. Iako je projektovana u eri Staljinovog stila, ova stanica izgleda dovoljno avangardno da bi se mogla smatrati primjerom Art Deco-a.
Projekat je 1939. godine osvojio Gran pri na Svjetskoj izložbi u Njujorku.
Tokom Drugog svjetskog rata bila je korišćena kao sklonište za stanovništvo, ali je u njoj zaklon od bombi nalazio i Jozef Staljin. Zapravo, na godišnjicu Oktobarske revolucije 1941. Staljin je održao govor pred velikim brojem partijskih lidera i okupljenih građana.
U samoj stanici nalazi se i bista pjesnika Vladimira Majakovskog. Njegova pesma “Moskovsko nebo” bila je inspiracija za ukrašavanje plafona.
Preporučeno
Majakovskaja metro stanica je od Crvenog trga i Kremlja udaljena oko 2,3 kilometra.
Video