Ovo, kako su kazali, zavođenje za “Goleš planinu” prepoznaju u sveobuhvatnom djelovanju i konkretno iznesenom stavu apostola na funkciji premijera Milojka Spajića i političkog subjekta Pokreta Evropa sad na na čijem se čelu nalazi, koja se odnosi na kosponzorisanje Rezolucije UN-a o genocidu u Srebrenici.

“Poštujemo sve rezolucije koje su usvojene u crnogorskom parlamentu, a koje se odnose i na genocide počinjene na našim prostorima u prethodnom periodu. Ne podržavamo da se zbog odgovornosti bilo kog pojedinca, imputira odgovornost bilo kom narodu”. PES se protivi nečemu što se u Rezoluciji UN uopšte ne pominje”, ističu u saopštenju.

Rezolucijom o Srebrenici se, između ostalog, podrazumijeva donošenje odluke da se 11. jul svake godine obilježava kao Međunarodni dan sjećanja na genocid počinjen u Srebrenici 1995. godine, što članstvo Patriotskog pokret otpora “Lovćenske straže 1990” nezavisno od vjere i uvjerena bezrezervno podržava.

”Mi želimo da se dostojno iskaže poštovanje prema žrtvama srebreničkog genocida”, poručili su.

U obrazloženje dijela Inicijative da Crna Gora sponzoriše Rezoluciju UN o genocidu u Srebrenici dostavljene, koju su premijeru Spajiću dostavili 16. aprila, navode da se ova rezolucija o genocidu u Srebrenici nadovezuje na Povelju UN-a, Univerzalnu deklaraciju o ljudskim pravima, Konvenciju o kažnjavanju zločina genocida, Rezoluciju UN-a 827 o osnivanju Međunarodnog suda za ratne zločine u bivšoj Jugoslaviji, presudu Međunarodnog suda pravde iz februara 2007. godine kojom je zločin u Srebrenici proglašen genocidom, kao i presude Haškog tribunala kojima je do sada sedam osoba pravosnažno osuđeno zagenocid izvršen nad Bošnjacima u Srebrenici.

”Skupština Crne Gore je 2009. godine usvojila Deklaraciju o prihvatanju rezolucije Evropskog parlamenta (EP) o Srebrenici 2009. godine, a 2021. godine i Rezoluciju o genocidu o Srebrenici, za koju je glasala većina od 55 poslanika, dok je 19 bilo protiv, sedam uzdržanih. Imajući u vidu da negiranje genocida u Srebrenici nije prestalo ni nakon usvajanja te Rezolucije, te da, takođe, nije ustanovljen Dan sjećanja iako to Rezolucija predviđa, jasno je da nije učinjeno dovoljno da se prihvate činjenice i odgovorno obezbijedi zajednička budućnost”, navode u pismu Spajiću.

Patriotski pokret otpora “Lovćenske straže 1990” ne postavlja pitanje kakav će biti odno Spajića i PES-a po pitanju Rezolucije UN-a o genocidu u Srebrenici, jer su oni, kako su rekli, “tipičan primjer pravila čiji je tvorac rimski pravnik Marko Porcije Katon koje u prevodu znači: ‘Ono što je nevaljano od početka ne može se osnažiti protokom vremena'”. Valtazar Bogišić ga je preveo na crnogorski jezik rečenicom: “Što se grbo rodi ni vrijeme ne ispravi”.

”Ministar finansija u svetosavskoj klero-nanacionalističkoj Vladi svevišnjeg Zdravka Krivokapića apostol Milojko Spajić u momentu stupanja na dužnost je imao pored crnogorskog i srpsko državljanstvo, kao i dvojno prebivalište u Beogradu i Podgorici čime je grubo prekršen Ustav i pravni poredak države Crne Gore. Od ostalih uslova, koje je morao ispuniti da bi postao državljanin Srbije, Milojko Spajić je morao da podnese i pisanu izjavu da Srbiju smatra svojom državom. “Apostol” Spajić je kao nestranačka ličnost tokom parlamentarnih izbora 2020. godine bio član ekspertskog tima svevišnjeg Zdravka Krivokapića. Spajić je tada izjavio da je postojalo više razloga za njegov povratak u Crnu Goru, ali da je glavni bio donošenje spornog Zakona o slobodi vjeroipovijesti i da taj zakon pokazuje koliku su u crnogorskom sistemu nagomilani problemi”, podsjećaju.

Spajić je, kako dodaju, naveo i da dok se stanje ne popravi, on neće “mrdati” iz Crne Gore i da nijedan investitor neće vjerovati u državu koja jednoj instituciji kao što je Srpska pravoslavna crkva, koja postoji osam vjekova i kojoj vjeruje najviše građana Crne Gore, mijenjanjem zakona vlast pokušava da oduzme imovinu. 

”Za vrijeme vjerske krize učestvovao je u lobiranju u SAD za podršku Srpskoj pravoslavnoj crkvi i srpskom narodu u Crnoj Gori. Narodna mudrost nam između ostalok kazuje: “Ako koza laže, rog ne laže”. Nestinu apostola Spajića da Srpska pravoslavna crkva, postoji osam vjekova demantuje ogroman broj istorijskih dokumenata kao i Zakon o crkvama i vjerskim zajednicama koji članom11 definiše: “Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi priznaje se kontinuitet sa pravnim subjektivitetom stečenim na osnovu Načertanija o duhovnoj vlasti (Odluka Narodne Skupštine Knjaževstva Srbskog od 21. maja 1836. godine) i Zakona o Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi”, precizirali su u saopštenju.