Neki od zločina, uključujući ubistva i reket, odigrali su se prije 30 godina u drugačijoj eri organizovanog kriminala. Američki magazin „Tajm” je napravio istorijski osvrt na neke od najozloglašenijih mafijaških bosova.

Semion Mogilevič

Jedan od najtraženijih FBI bjegunaca, Semion Mogilevič je prilično zastrašujuća ličnost. Nazvan je Pametni don (diplomirao je ekonomiju), banda ovog mafijaša rođenog u Ukrajini ima multinacionalni domet, a umiješao je prste u navodno sve – počev od jedne kompanije osnovane u Pensilvaniji koja je prevarila investitore za 150 miliona dolara, do istočnoevropske trgovine gasom.

Među njegovim ostalim zločinima su ubistva, trgovina oružjem i šverc narkotika. Mogilevič je uhapšen u Moskvi 2008. za utaju poreza, ali, zahvaljujući svojoj inteligenciji i vještini, oslobođen je već sljedeće godine.

Al Kapone

Ne može se sastaviti lista mafijaša a da se ne pomene čovjek čije je ime urezano u glavama većine ljudi: Alfonso Gabrijel – Al Kapone.

Godinama se činilo da mu snage javnog reda ne mogu ništa. Na čelu italijansko-američke imperije sa sjedištem u Čikagu poznate kao Outfit (Garderoba), Kapone je bio kriv za mnoge grijehe, počev od kockanja i prostitucije do šverca droge i pljački, podmićivanja i ubistava.

Mada mu je dosije prilično dug, Kapone je najviše ozloglašen zbog masakra na Dan zaljubljenih u kojem je ubijeno sedam visokorangiranih pripadnika rivalskog klana. I mada je Kapone bio prikladno na odmoru u to vrijeme, nema nikakve sumnje u to da je on odobrio taj posao.

Međutim, ovaj mafijaš je na kraju pao zbog jednog od manjih zločina: utaje poreza. Manji zločin i manja kazna značili su da jedan od najozloglašenijih mafijaša svih vremena provede svega sedam godina, šest mjeseci i 15 dana iza rešetaka.

U posljednjim godinama života njegovo mentalno i fizičko zdravlje se brzo pogoršalo zbog neurosifilisa, da bi 25. januara 1947. godine umro od srčanog udara.

Čarls Laki Lučano

Čarls Laki Lučano je organizovao organizovani kriminal. Njujorški bos je napravio sadašnji legendarni model mafije, pretvorivši aljkave kriminalne aktivnosti u dobro organizovano preduzeće koje je obrtalo značajan novac.

Zajedno sa njegovim saradnikom, Mejerom Lanskijem, Lučano je čak osnovao odbor direktora. Bos porodice Đenoveze je osnovao radnju u Ist Sajdu i družio se sa ličnostima poput Frenka Sinatre, dok američki specijalni tužilac nije protiv njega podigao optužnicu sa 62. tačke za progon.

Deportovan je u Italiju 1946, a godinu kasnije se pojavio na Kubi. Međutim, nikada nije povratio status i reputaciju koju mu je donio njegov raniji život. Umro je 1962.

Pablo Eskobar

Kao tinejdžer, Pablo Eskobar je krao nadgrobne spomenike i prodavao ih švercerima u Panami. Nakon tih devijantnih početaka, ušao je u posao sa kokom 1970-ih godina, upravo u vrijeme kada je počela američka opsesija drogama koje izazivaju zavisnost.

Zahvaljujući njegovoj bezobzirnoj ambiciji, Eskobar je izgradio sada ozloglašeni kolumbijski kartel Medelin i pretvorio ga u moćno preduzeće za šverc droga koje je do 1980-ih godina kontrolisalo više od 80 odsto kokaina koji je slat za SAD, zahvaljujući čemu je postao jedan od 10 najbogatijih ljudi na svijetu. Nakon njegove smrti (ubijen je kada je imao 44 godine i bio u bjekstvu), knjige i filmovi su donekle rasvijetlili koliko je bila unosna njegova imperija.

Njegov sin Huan Pablo Eskobar (koji je promijenio ime u Sebastijan Marokin) kazao je da je njegov otac jednom prilikom spalio dva miliona dolara kako bi se on i njegova kćerka ugrijali dok su bili u bjekstvu. Prema drugoj priči, Eskobar je jednom ponudio da otplati državni dug svoje zemlje koji je iznosio deset milijardi dolara. Međutim, njegova moć nije bila samo unosna: Eskobar je jedan od najnasilnijih kriminalaca u istoriji.

Smrt triju kolumbijskih predsjedničkih kandidata, jednog državnog tužioca, ministra pravde, više od 200 sudija, desetina novinara, više od 1000 policajaca i bezbroj običnih građana se pripisuju njemu.

Džon Goti

On je u velikoj mjeri smatran posljednim mafijašem u holivudskom stilu, čovjek koji je mogao da ušeta u sudnicu i da slobodno izađe. Dotjerani don je imenovan za bosa Gambino porodice sredinom 1980-ih, i ubrzo je postao poznat kao Teflonski don zbog njegove sposobnosti da izbjegne zatvor.

Optužbe, govorili su ljudi, se jednostavno ne bi održale. To je bio slučaj dok FBI nije krenuo u pohod da smjesti Gotija iza rešetaka po brojnim optužbama, uključujući reketiranje i ubistvo. On je na kraju osuđen na doživotnu robiju1992. i ostao je u zatvoru do smrti od raka deceniju kasnije.

Hisajuki Mači

Ovaj mafijaš rođen u Koreji počeo je u japanskom podzemlju nakon što se nastanio u Tokiju, nakon Drugog svjetskog rata. Hisajuki Mači je postao neizostavan dio crnog tržišta, a bavio se svime – od turizma preko prostitucije do uvoza nafte.

Osnovao bandu Tosei-kai, koja je bila na vrhuncu 1960-ih godina. Ova organizacija je omogućila Mačiju da postane ključna kontakt osoba između Japana i Južne Koreje. Zahvaljujući svojim poslovima, na kraju je postao vlasnik feri službe koja je povezivala Japan i Južnu Koreju duž najkraće linije između dvije zemlje.

Banda je kasnije raspuštena. Ali je Mači formirao dvije organizacije, Toa Juai Đigjo Kumiai i Toa Sogo Kigjo. Mači se povukao 1980-ih, bukvalno bez ikakvih problema sa zakonom, a umro je 2002.

Toni Velika tuna Akardo

Toni Velika tuna Akardo je umro – nevjerovatno ali prirodnom smrću – u 86. godini, 1992. Ovaj „ugledni“ mafijaški bos (negirao da je na toj poziciji i uspijevao da umakne tužiocima) predvodio je čikaški Outfit poslije Al Kaponea, a nakon Akardove smrti, direkor čikaške Komisije za borbu protiv kriminala kazao je da je to „kraj jedne ere“.

Akardo je možda bio taj napadač u masakru na Dan zaljubljenih 1929, a bio je na listi javnih neprijatelja Čikaga 1931. Međutim, to je bio samo početak duge mračne karijere. Decenijama je kontrolisao Outfit, i uprkos brojnim hapšenjima za razne aktivnosti, od ubistava preko otmica do iznuđivanja, reketašenja i kockanja, on nikada nije bio u zatvoru.

Osuda za utaju poreza 1960. je preinačena nakon žalbe: a Velika tuna (navodno je jednom uhvatio tunu tešku 180 kilograma) je uspijevao da se izmigolji. On je, takođe, bio agresivan; još jedan od njegovih nadimaka, Džo bejzbolka odnosio se na njegovo baratanje palicom – a ne na njegovu sklonost prema igri.

Salvatore Rina

„Gospodo, pravite veliku grešku“ – to je ono što je sicilijanski mafijaš Salvatore Rina kazao policiji kada je uhapšen u januaru 1993. za mračna djela koja je počinio tokom više od 20 godina kao bjegunac i operativac u sicilijanskoj mafiji.

Tražen je zbog povezanosti sa više od 100 ubistava koja je počinio dok se uspinjao na vrh bande organizovanog kriminala. Rina, takođe, poznat kao Toto, navodno je počeo karijeru kao plaćeni ubica.

Dao se u bjekstvo 1969. godine nakon što je oslobođen za trostruko ubistvo. Međutim, to ga nije spriječilo da organizuje krvave mafijaške ratove 1980-ih na Siciliji, u kojima su stradale desetine ljudi, što je učvrstilo njegovu poziciju na vrhu organizacije.

U oktobru 1993. godine, uprkos njegovom pokušaju i tvrdnjama da se radi o zamjeni identiteta, Rina je osuđen na doživotni zatvor, što je najteža kazna dozvoljena u Italiji.

Davud Ibrahim

Naočit, sa brkovima, teško je zamisliti da je Davud Ibrahim jedan od najopasnijih ljudi na svijetu. Dugo smatran donom podzemlja Mumbaja, misteriozni Ibrahim je od klasičnog iznuđivača i krijumčara zlata u indijskoj primorskoj metropoli postao čovjek uključen u lanac globalnih terorističkih grupa koje uključuju i veze sa Al Kaidom.

Ibrahim je osumnjičen da stoji iza terorističkog napada 1993. U Mumbaju, u kojem su stradale stotine osoba, a moguće je da je imao udjela u napadima na luksuzne hotele u Mumbaju 2008.

Ono što doprinosi njegovoj tajanstvenosti jeste da je njegova lokacija i dalje nepoznata – indijski obavještajni zvaničnici smatraju da je uPakistanu moguće u lučkom gradu Karači, ali Pakistanci odbacuju te tvrdnje.

Neki procjenjuju njegovo bogatstvo na milijarde dolara, sa imovinom od Malazije do istočne Afrike. “Forbs” ga je 2008. godine rangirao među 10 najtraženijih bjegunaca; sljedeće godine Ibrahim se našao na listi časopisa najmoćnijih ljudi.

Sie Saiping

Čuli ste za mafijaške kumove – a sada upoznajte kumu. U Čongćingu, kineskom mega-gradu sa populacijom od skoro 30 miliona, Sie Saiping je važila za lokalnog moćnika niz godina.

Ofanziva Pekinga na mafiju Čongćinga otkrila je kako je Sie, godinama, vodila nezakonite kockarske poslove, a da je pri tom držala veliki broj lokalnih policijskih i vladinih zvaničnika u džepu.

Bila je vlasnica brojnih luksuznih automobila i vila i hvalila se haremom od oko 16 mladih ljubavnika. Sie, 46, koja više izgleda kao srednjovječna domaćica nego kao kriminalna fam fatal, je na kraju osuđena na 18 godina zatvora, ali ne prije nego što su priče o njenoj moći i pretjerivanjima dospjele u regionalne medije.