Na sjednici Skupštine Crne Gore održanoj juče, predsjednik parlamenta Andrija Mandić pristao je na zahtjev Bošnjačke stranke da se minutom ćutanja oda počast žrtvama genocida u Srebrenici, uoči obilježavanja 11. jula – Dana sjećanja na genocid u Srebrenici.

Međutim, taj čin nije prošao bez uslovljavanja: Nakon što je Milan Knežević reagovao proceduralno da se minut ćutanja mora odnositi na sve žrtve, Mandić je pozvao poslanike da se minutom ćutanja osude svi zločini počinjeni na teritoriji bivše Jugoslavije, a ne isključivo žrtve srebreničkog genocida.

Ovakav postupak došao je kao još jedan u nizu primjera negiranja i relativizacije genocida u Srebrenici od strane Mandića, lidera Nove srpske demokratije i njegovog koalicionog partnera Milan Kneževića.

Kontinuitet negiranja

Andrija Mandić je već godinama poznat po izjavama kojima osporava ili umanjuje genocid počinjen nad više od 8.000 bošnjačkih muškaraca i dječaka u julu 1995. godine. Tokom rasprave o rezoluciji Ujedinjenih nacija kojom se 11. jul proglašava Međunarodnim danom sjećanja na genocid u Srebrenici, Mandić je tvrdio da bi njeno usvajanje značilo “optuživanje cijelog srpskog naroda za genocid”.

Povezani članci

Politika

Crna Gora i genocid u Srebrenici: Od ćutanja 90-tih do opšte osude danas

Svijet

Objavljen tekst Rezolucije o Srebenici, nijesu uvršteni amandmani Crne Gore

Politika

JESMO LI NA STRANI CIVILIZOVANOG SVIJETA ILI NE: Sjutra glasanje o Rezoluciji o Srebrenici, diplomatske vratolomije Vlade i pritisak ZBCG na Spajića

“Srpski narod nije genocidan, a ova rezolucija ima za cilj upravo to – da se srpski narod stigmatizuje,” izjavio je tada, ponavljajući narativ koji direktno protivrječi presudama međunarodnih sudova pravde.

Na društvenoj mreži X, Mandić je tada dodatno poručio da su “velike sile izvršile pritisak na Crnu Goru da glasa za rezoluciju kojom se pokušava označiti jedan narod kao genocidan”, time pokušavajući da legitimizuje stav da je osuda genocida politički čin, a ne pravna i moralna obaveza.

Sistematsko umanjivanje zločina

Ovakvi istupi dio su šireg obrasca relativizacije zločina i istorijskog revizionizma. Umjesto da se podrži kultura sjećanja i pravda za žrtve, Mandić konstantno insistira na “zajedničkoj krivici svih strana” i izbjegava da upotrebi riječ “genocid” u kontekstu Srebrenice, uprkos više presuda Međunarodnog suda pravde i Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju.

Njegov jučerašnji uslov da se minut ćutanja odnosi “na sve žrtve” još jedan je pokušaj zamagljivanja činjenice da je Srebrenica pravno utvrđen slučaj genocida – što ratovi devedesetih u cjelini nisu.

Na ovaj način se po ko zna koji put briše granica između počinilaca i žrtava, između planiranih masakra i civilnih stradanja, čime se negira sama suština pravde i sjećanja.

Jučerašnji trenutak koji je trebao biti simbol ljudskosti, saosjećanja i priznanja patnje, pretvoren je u još jednu političku kalkulaciju. Mandićev gest formalnog prihvatanja minuta ćutanja – uz odbijanje da se jasno izgovori istina o genocidu u Srebrenici – nastavak je politike poricanja i izvrtanja istorijskih činjenica.

I dok region i svijet odaju počast žrtvama jednog od najmračnijih poglavlja savremene istorije, u crnogorskom Parlamentu Mandić vedri i oblači i nastavlja sa negiranjem genocida u Srebrenici.