Tužan dan za vaterpolo i Jadran. U Beogradu je od posljedica korona virusa preminuo Dečan Dejan Dabović.

Svoju sportsku karijeru započeo je u Jadranu gdje je registrovan od 14. jula 1957. god. Za svoj Jadran nastupao je i bio jedan od ključnih igrača, a zaključno sa 1967. godinom kada zbog nemanja adekvatnih uslova za trening prelazi u beogradski Partizan i već sljedeće osvaja prvu zlatnu olimpijsku medalju za jugoslovenski vaterpolo, što je ujedno i prvo i jedino do danas olimpijsko zlato u Herceg Novom. Zajedno sa Đorđem Perišićem donose i prvo olimpijsko zlato Crnoj Gori.

Sa Partizanom osvaja više nacionalnih prvenstava i kupova Jugoslavije, kao i Lige šampiona Evrope. Učestvovao je i na Olimpijskim igrama u Montrealu 1976. god. i osvojio peto mjesto. Prelazi u riječko Primorje gdje ostavlja dubok igrački i trenerski trag u stvaranju i revitalizaciji riječkog vaterpolo kluba.

Nezaboravne su njegove igre na beku, kao jedan od najjačih šutera tog vremena, bio je strah i trepet za protivničke golmane. Sportske karakteristike koje su krunisane velikim brojem trofeja, omiljen u društvu, uvijek spreman za druženje uz sve ljudske vrline, činile su ga još i većim.

Po završetku igračke karijere ostaje u vaterpolu kao trener Primorja, Solarisa, Mesine – Sicilija, Jadrana i mlađih kategorija Partizana. Za svoju uspješnu sportsku karijeru primio je mnoga priznanja, a od svog Jadrana priznanje Počasnog člana kluba.