Kako je kosovskim medijima kazao Dželjalj Svečlja, ministar unutrašnjih poslova Kosova, plan je da se vila Milana Radoičića pretvori u policijsku stanicu sa čamcima.
On je na konferenciji za medije, kako je prenio portal Kossev, naveo da je Radoičićeva vila izgrađena na zemljištu Agencije za šumarstvo Kosova, te da vodi razgovore sa ministrom poljoprivrede kako bi ova imovina bila prenijeta na Ministarstvo unutrašnjih poslova.
“Hoćemo da je koristi Kosovska policija kao stanicu za jedinicu sa čamcima u Graničnom odjeljenju“, poručio je Svečlja.
Tumačeći ovu najavu kosovnog ministra unutrašnjih poslova sagovornici Danasa ističu da se, za sada, radi o političkoj ideji čija realizacija tek može da uslijedi.
“To je za sada jedna političko-propaganda poruka, a pretpostavljam da je potrebno da se ispune određene pravne pretpostavke da bi ideja zaista bila i sprovedena”, kaže Aleksandar Popov, direktor Centra za regionalizam.
On ističe da ovom najavom vlasti u Prištini nastoje da vilu Milana Radoičića i dalje zadrže u fokusu javnosti, nakon što su nedavno objavili fotografije i snimke kuće.
“Time oni žele da pošalju poruku: “Vidite u kakvom luksuzu živi čovjek koji tvrdi da brani Srbe na Kosovu, šta je sve stekao na vašoj muci””, navodi Popov.
Bojan Pajtić, profesor Pravnog fakulteta u Novom Sadu i nekadašnji predsjednik Pokrajinske Vlade Vojvodine u najavi kosovskog ministra ne vidi ništa neuobičajeno.
“U svijetu je uobičajeno da se nekretnine stečene organizovanim kriminalom zapljenjuju i prenamjenjuju u objekte od javnog interesa. Na sličan način je, prije 15-ak godina, zaplijenjena Šarićeva vila u Sremskoj Kamenici. Pretvorena je u objekat za smještaj porodica djece oboljele od malignih bolesti”, podsjeća Pajtić.
Ovakav epilog, prema mišljenju političkog analitičara Dragomira Anđelkovića, je očekivan, ali i opravdan.
“Milan Radoičić je potpredsjednik „Srpske liste”, koja je bila i ostala lokalni instrument Vučićeve štetočinske politike u vezi sa Kosovom i Metohijom. Aleksandar Vučić je ukinuo takozvanu civilnu zaštitu sjevera Kosova, srpsku instituciju koja je do 2016. pod svojom kontrolom držala taj dio naše teritorije, odnosno uspješno ga je branila od albanskih paravojnih snaga. Uz to je Vučić na druge načine, uz svestranu pomoć „Srpske liste“, omogućio da i četiri sjevernokosovske opštine sa ogromnom srpskom većinom, dođu pod punu kontrolu Prištine. Otuda, ako je išta parcijalno pravedno u novoj fazi načelne nepravde koja nam se dešava u vezi sa Kosovom, to je da Radoičić i drugi ljudi koji su pomogli Vučiću da još neokupirani dio srpske teritorije bude okupiran, danas beru kisele plodove koje rađa drvo koje su posadili”, napominje Anđelković.
Prema njegovim riječima, da je neko u pitanju od „običnih“ Srba sa sjevera Kosova, koji nisu bili saučesnici onoga što je protivno našem Ustavu i nacionalnim interesima uradio Vučić, rekao bi da se radi o prištinskom teroru projektovanom na imovinske odnose.
“Ali kada su u pitanju oni koji su po zadatku režima u Beogradu doprinijeli instalaciji mehanizama albanske secesionističke vlasti na sjeveru naše južne pokrajine, jedino što osnovano mogu da pomenem jeste stara narodna izreka: „Kako siješ tako i žanješ“”, zaključuje Anđelković.
