Nakon izlaska sedmog studijskog albuma grupe Partibrejkers pod nazivom “Sloboda ili ništa” 2007. godine, gosti u emisiji “Agape” su bili upravo frontmen Zoran Kostić Cane, ali i njegov dugogodišnji prijatelj vladika Porfirije – sadašnji novoizabrani patrijarh kojeg su često nazivali i “rok vladika” zbog njegove ljubavi prema muzici.

Na temu “rokenrol i hrišćanstvo” razgovarali su u odnosu na tekstove novih pjesama Partibrejkersa i samom naslovu albuma – sloboda ili ništa.

“Poznajemo se dugo, ali ja nisam kritičar rokenrol muzike niti bilo koje druge, pa moj stav ili mišljenje nije tu relevantan, niti se naš odnos, kao odnos sa svim ljudima koji dolaze u crkvu ili manastir, zasniva se na temeljima profesija kojima se ti ljudi bave”, rekao je na početku Porfirije, pa onda opisao šta za njega znači umjetnost muzike i muzičar kao umjetnik koji stvara.

 “Razumije se, muzika jeste dio umetnosti uopšte i samim tim je bliska svakom čovjeku. Kako kaže i Cane, umjetnost mora da bude traganje za istinom. Umjetnost po pravilu ima i tu dimenziju da bilježi stvarnost u kojoj umjetnik u datom vremenu živi, odnosno, dobre i loše strane realnosti u kojima se nalazi. Nažalost, mnogo je više izgleda realnost gotovo po pravilu ružnih stvari ako primjenjujemo neku matematičku logiku”, istakao je tadašnji vladika, pa dodao:

“Ali, umjetnik, muzičar, nije naprosto fotograf i neko ko samo fotografiše realnost u kojoj se nalazi. Umjetnik bilježi ono što jesu problemi, iskušenja, krst i bespuća vremena i prostora u kojem živi, ali umjetnik je upravo zbog toga što želi da nazre neku novu drugačiju i bolju stvarnost i upravo o toj stvarnosti, po mom skromnom osjećanju, govore pjesme koje pjeva grupa Partibrejkers.I u tom smislu, ako nije prejaka riječ, s pravom mogu da kažem da upravo zbog ove činjenice nije fotografska muzika nego svjedoči i upućuje i na neku drugu i bolju stvarnost, realnost koje nismo svjesni, mogao bih da kažem da to zaista jeste umjetnost.”